โนอัสสาสูตรที่ 2
ดูกรภิกษุทั้งหลาย ถ้าคุณแห่งรูปจักไม่มีแล้วไซร้
สัตว์ทั้งหลาย ก็จะไม่พึงกำหนัดในรูป
แต่เพราะคุณของรูปมีอยู่
ฉะนั้นสัตว์ทั้งหลาย จึงกำหนัดในรูป
ถ้าโทษแห่งรูปไม่มีแล้วไซร้
สัตว์ทั้งหลาย ก็จะไม่พึงเบื่อหน่ายในรูป
แต่เพราะโทษแห่งรูปมีอยู่
ฉะนั้นสัตว์ทั้งหลาย จึงเบื่อหน่ายในรูป
ถ้าความสลัดออกแห่งรูป จักไม่มีแล้วไซร้
สัตว์ทั้งหลาย ก็จะไม่พึงสลัดออกจากรูป
แต่เพราะความสลัดออกแห่งรูปมีอยู่
ฉะนั้นสัตว์ทั้งหลาย จึงสลัดออกแห่งรูป ฯลฯ
แห่งเสียง ฯลฯ แห่งกลิ่น ฯลฯ แห่งรส ฯลฯ แห่งโผฏฐัพพะ ฯลฯ

ถ้าคุณแห่งธรรมารมณ์ จักไม่มีแล้วไซร้
สัตว์ทั้งหลาย ไม่พึงกำหนัดในธรรมารมณ์
แต่เพราะคุณแห่งธรรมารมณ์มีอยู่
ฉะนั้นสัตว์ทั้งหลาย พึงกำหนัดในธรรมารมณ์
ถ้าโทษแห่งธรรมารมณ์ จักไม่มีแล้วไซร้
สัตว์ทั้งหลาย ก็ไม่พึงเบื่อหน่ายในธรรมารมณ์
แต่เพราะโทษแห่งธรรมารมณ์มีอยู่
ฉะนั้นสัตว์ทั้งหลาย จึงเบื่อหน่ายในธรรมารมณ์
ถ้าความสลัดออก จากธรรมารมณ์จักไม่มีแล้วไซร้
สัตว์ทั้งหลาย ก็จะไม่พึงสลัดออกจากธรรมารมณ์
แต่เพราะความสลัดออก จากธรรมารมณ์มีอยู่
ฉะนั้นสัตว์ทั้งหลาย จึงสลัดออกจากธรรมารมณ์

ดูกรภิกษุทั้งหลาย
สัตว์ทั้งหลาย ยังไม่รู้ตามความเป็นจริง
ซึ่งคุณแห่งอายตนะภายนอก 6 เหล่านี้ โดยเป็นคุณ
ซึ่งโทษโดยความเป็นโทษ ซึ่งความสลัดออก
โดยเป็นความสลัดออกเพียงใด
สัตว์ทั้งหลายก็ยังเป็นผู้ไม่ออกไป พรากไป หลุดพ้นจากโลก
พร้อมเทวโลก มารโลก พรหมโลก จากหมู่สัตว์
พร้อมทั้งสมณพราหมณ์เทวดาและมนุษย์
มีใจหาเขตแดนไม่ได้อยู่เพียงนั้น
แต่เมื่อใดสัตว์ทั้งหลายได้รู้ตามความเป็นจริง
ซึ่งคุณแห่งอายตนะ 6 เหล่านี้ โดยเป็นคุณ
ซึ่งโทษโดยความเป็นโทษ ซึ่งความสลัดออก โดยเป็นความสลัดออก
เมื่อนั้นสัตว์ทั้งหลายก็เป็นผู้ออกไป หลุดพ้นไปจากโลก
พร้อมทั้งเทวโลก มารโลก พรหมโลก จากหมู่สัตว์
พร้อมทั้งสมณพราหมณ์ เทวดาและมนุษย์
มีใจอันหาเขตแดนมิได้อยู่

---