อดีต อนาคต ปัจจุบัน อนิจจสูตร

อดีต อนาคต ปัจจุบัน อนิจจสูตร
ว่าด้วยความเป็นอนิจจัง แห่งอายตนะภายในทั้งสามกาล
ดูกรภิกษุทั้งหลาย
จักษุที่เป็นอดีตและอนาคต เป็นของไม่เที่ยง
จะกล่าวไปใยถึงจักษุ ที่เป็นปัจจุบันเล่า
อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้
ย่อมไม่มีเยื่อใย ในจักษุที่เป็นอดีต
ไม่เพลิดเพลินจักษุ ที่เป็นอนาคต
ย่อมปฏิบัติเพื่อเบื่อหน่าย เพื่อคลายกำหนัด
เพื่อดับจักษุที่เป็นปัจจุบัน
หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ที่เป็นอดีตและอนาคต เป็นของไม่เที่ยง
จะกล่าวไปใย ถึงใจที่เป็นปัจจุบันเล่า
อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้
ย่อมไม่มีเยื่อใยในใจ ที่เป็นอดีต
ไม่เพลิดเพลินในใจ ที่เป็นอนาคต
ย่อมปฏิบัติเพื่อเบื่อหน่าย เพื่อคลายกำหนัด เพื่อดับซึ่งใจที่เป็นปัจจุบัน



อดีต อนาคต ปัจจุบัน ทุกข์สูตร
ว่าด้วยความเป็นทุกข์ แห่งอายตนะภายในทั้งสามกาล
ดูกรภิกษุทั้งหลาย จักษุที่เป็นอดีตและอนาคต เป็นทุกข์
จะกล่าวไปใย ถึงจักษุที่เป็นปัจจุบันเล่า
อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้
ย่อมไม่มีเยื่อใย ในจักษุที่เป็นอดีต
ไม่เพลิดเพลินจักษุ ที่เป็นอนาคต
ย่อมปฏิบัติเพื่อเบื่อหน่าย เพื่อคลายกำหนัด เพื่อดับจักษุที่เป็นปัจจุบัน
หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ที่เป็นอดีตและอนาคต เป็นทุกข์
จะกล่าวไปใยถึงใจ ที่เป็นปัจจุบันเล่า
อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้
ย่อมไม่มีเยื่อใยในใจ ที่เป็นอดีต
ไม่เพลิดเพลินในใจ ที่เป็นอนาคต
ย่อมปฏิบัติเพื่อเบื่อหน่าย เพื่อคลายกำหนัด
เพื่อดับซึ่งใจที่เป็นปัจจุบัน



อดีต อนาคต ปัจจุบัน อนัตตาสูตร
ว่าด้วยความเป็นอนัตตา แห่งอายตนะภายใน ทั้งสามกาล
ดูกรภิกษุทั้งหลาย จักษุที่เป็นอดีตและอนาคต เป็นอนัตตา
จะกล่าวไปใย ถึงจักษุที่เป็นปัจจุบันเล่า
อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้
ย่อมไม่มีเยื่อใย ในจักษุที่เป็นอดีต
ไม่เพลิดเพลินจักษุ ที่เป็นอนาคต
ย่อมปฏิบัติเพื่อเบื่อหน่าย เพื่อคลายกำหนัด เพื่อดับจักษุที่เป็นปัจจุบัน
หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ที่เป็นอดีตและอนาคต เป็นอนัตตา
จะกล่าวไปใยถึงใจ ที่เป็นปัจจุบันเล่า
อริยสาวกผู้ได้สดับแล้ว เห็นอยู่อย่างนี้
ย่อมไม่มีเยื่อใยในใจ ที่เป็นอดีต
ไม่เพลิดเพลินในใจ ที่เป็นอนาคต
ย่อมปฏิบัติเพื่อเบื่อหน่าย เพื่อคลายกำหนัด เพื่อดับซึ่งใจที่เป็นปัจจุบัน